Tak nazywała się impreza, która odbyła się w naszym Bukówcu 28 września 2025 r. Było to niemałe przedsięwzięcie, przebiegające równolegle w ośmiu albo i dziewięciu miejscach jednocześnie. Pomysłodawcą i organizatorem Dnia Tatara było Stowarzyszenie Bukówczan MANU.  Był on  dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Najistotniejsze było sześć centrów festiwalowych:

My Tatary –  obóz tatarski z jurtami tatarskimi, z Tatarami w strojach i z bronią z epoki, rozbity malowniczo w parku przy bukówieckiej plebanii. W rolę Tatarów wcielili się wspaniali rekonstruktorzy z gminy Legnickie Pole z wójtem tej gminy Rafałem Plezia na czele. Obóz powstał dzięki Pawłowi Apolinarskiemu, szefowi tego centrum.

W koło się krynć – tu dzięki członkom Zespołu Nowe Lotko można było się m.in. nauczyć tańczyć pisanego. Centrum poprowadziła Agnieszka Szymaniak.

Skrzypki, dudki ładnie grajóm – tu można było – na przykład - poznać tajniki dud i gry na nich. Szefował znany dudziarz  Michał Umławski.

Cuda z lipowygo drzewa – centrum poświęcone sztuce ludowej, prowadzone przez naszego rzeźbiarza  Jerzego Sowijaka. Ciekawie prezentował się też tu kram z tradycyjną ceramiką Tatarów krymskich z ich twórcą - potomkiem tychże Tatarów.

Moja izba z dymbowygo drzewa– centrum znajdujące się w naszej Izbie Regionalnej,  Szefowała tu Małgorzata Woźna z pomocnicami z Zespołu Regionalnego im. A. Markiewicz.

Tak się mele, tak się mele, jedno ziorko trzy nidziele - centrum znajdujące w naszym wiatraku koźlaku obsługiwane w pocie czoła przez szefa Tomasza Skorupińskiego i Adama Przezbórskiego.

Dwa ostanie centra, chociaż oddalone od głównego miejsca imprezy o półtora kilometra, były oblegane przez cztery godziny przez setki uczestników naszej gry festiwalowej. Nasze kuciery z wozami niestety nie nadążały wozić chętnych, dobrze, że wsparli ich nasi bukówieccy strażacy.

Osoby, które zaliczyły minimum 5 centrów (należało opanować pewne umiejętności, co odnotowywano na Karcie centrów), otrzymywały uroczyście, z rąk samego Chana  Tatarów, medal Bukowego Bachmata. Punkt informacyjny „Tu się zaczyno i tu się kóńczy” rozdał niemal 500 Kart Centrów! Należy jednak nadmienić, że uczestników zabawy było dużo więcej, nie wszyscy pobierali karty, czy też pobierali je tylko dla dzieci.

Organizatorzy przygotowali i inne atrakcje. Rozegrane zostały Mistrzostwa Świata w Lotaniu z klekotami, które propagowały unikatowy bukówiecki zwyczaj wielkanocny. Rozegrano je w ośmiu kategoriach wiekowych, nagrody stanowiły Złoty, Srebrny i Brązowy Klekot (tradycyjne kołatki).  Dzięki temu 24 chłopców otrzymało klekoty, co daje nadzieję, że zwiększy się grono uczestników obrzędu.

138 osób wzięło udział w biciu re ordu w ilości osób tańczących bukówiecki taniec pisany. Najstarsza tancerka, pani Zofia Śliwa miała 91 lat, najmłodszy tancerz niecałe dwa lata! Dotychczasowy rekord ze Zjazdu Zespołu Nowe Lotko w 2021 r. nie został niestety pobity - nie wszyscy uczestnicy warsztatów w centrum W koło się krynć  "odważyli się” wziąć udział w zabawie lub po prostu już rozjechali się.

Zostały również wręczone nagrody w konkursie plastycznym dla dzieci: "Dawno, dawno temu u nas…", zorganizowanego przez Stowarzyszenie. Wszystkie prace konkursowe można było oglądać na  przygotowanej wystawie w Dzień Tatara.

Ogromną publikę zgromadził pokaz dżygitówki w Centrum My Tatary, przygotowany przez Apolinarski Group.

Atrakcji było jeszcze dużo więcej: smażenie powideł w kotle koprowym, czytanie i kolorowanie legendy o bukowym bachmacie, przygotowywanie Małych bachmacików na specjalnej stemplownicy, regionalne sery, chleb z pieca chlebowego, pyry w łupinach z parownika (oczywiście z gziką), tradycyjne placki i wiele, wiele innych!

Zwieńczeniem Festiwalu były występy bukówieckich Zespołów i kapel.

Dużo by pisać. Impreza przerosła oczekiwania organizatorów pod każdym względem: ilości uczestników, zasięgu terytorialnego, bardzo aktywnym i zaangażowanym uczestnictwem naszych festiwalowych gości. Przede wszystkim pokazała nam Bukówczanom, depozytariuszom wpisu Tradycji kulturowych Bukówca na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego, że nasze tradycje – choć stare – są ciekawe i atrakcyjne dla mieszkańców naszego regionu i to w każdym wieku!

Dziękujemy wszystkim, którzy przyjechali na nasz Festiwal, za wspólną zabawę i wiele ciepłych słów pod naszym, organizatorów adresem. Jako pewne podsumowanie pozwolimy sobie przytoczyć fragment wpisu p. Katarzyny Plewki – Chyżyńskiej, profesjonalnej organizatorki znanych imprez masowych: „(…) to była organizacyjna perełka. Świetny koncept – zachęcanie do zwiedzania Bukówca – strzał w 10! Dbanie o każdy detal – nazwy centr, drewniane stoiska, koszulka ekstra. Jesteście dowodem, że „wiejska impreza” może znaczyć zupełnie co innego. Dziękuję za super spędzony czas!”

A teraz – chociaż na końcu – najważniejsze, czyli podziękowania dla wszystkich którzy - w różny sposób – pomogli nam przygotować i przeprowadzić nasz Dzień Tatara:

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Gmina Włoszakowice

Gminny Ośrodek Kultury we Włoszakowicach

Gmina Legnickie Pola

Parafia św. Marcina w Bukówcu Górnym

Bank Spółdzielczy we Włoszakowicach

Przedsiębiorstwo Gospodarki Odpadami Dominik Zając

Apolinarski Group, Bukówiec Górny

Zespół Regionalny Nowe Lotko wraz z Kapelą i Rodzicami, Bukówiec Górny

Zespół Regionalny im. Anny Markiewicz, Bukówiec Górny

Kapela Dudziarska MANUGI, Bukówiec Górny

Chór św. Cecylii, Bukówiec Górny

Ochotnicza Straż Pożarna z Bukówca Górnego

PPHU Paweł John

Koło Gospodyń Wiejskich Bukówczanki

Firma Sound Production Włoszakowice

Firma Jerzy Kulas Bukówiec Górny

Stolarstwo Ryszard Grzesiecki

…  i wielu indywidualnych pomocników: projektantka grafik i plakatów, kucierzy, szoferzy, wypożyczający sprzęt, środki transportu, piekący chleby, powidła i inne regionalne przysmaki.

DZIĘKUJEMY!

Uwaga! Wszystko wskazuje na to, że następny Dzień Tatara odbędzie się 13 września 2026 r!